EDUARDO GALEANO

EL ADIÓS DE LOS SUEÑOS
 
Los sueños se marchaban de viaje. Helena iba hasta las estación de ferrocarril. Desde el andén, les decía adiós con un pañuelo.
  
Desconegut's avatar

About lidiarbre

retorn
Aquesta entrada ha esta publicada en Libros. Afegeix a les adreces d'interès l'enllaç permanent.

4 Responses to EDUARDO GALEANO

  1. Desconegut's avatar Nares ha dit:

    Queridisima Mel.la no es ningún rollo el que me has escrito…
    me ha encantado!
    Aún me sorprendo muchísimo cuando encuentro  gente tan maravillosa como tú.
    Sé que me queda mucha vida por delante, sé también que apenas comienzo a vivir.
    No puedo evitar las inseguridades, ni los miedos.
    Supongo que estas crisis mias no son más que una manera de evolucionar…
    De todas maneras… jeje yo de mayor quiero ser como tú jejeje!
    Te mando mil besos en pompas de jabón
    El hada

  2. Desconegut's avatar Odel ha dit:

    Espero que solo se vayan de vaciones y que despues vuelvan, no me gustaria que ma marcharan para siempre
    Besitos

  3. Desconegut's avatar Gloria ha dit:

    Si los sueños se van.Qué nos queda?
    Gloria

  4. Desconegut's avatar Concep ha dit:

    Mai s\’ha de dir adéu als somnis és el més maco que ens queda,  com a molt s\’han de reemplaçar per altres somnis nous.
     
    Petons

Deixa una resposta a Nares Cancel·la la resposta