-
Entrades recents
Comentaris recents
soniyahknies1993 en Eines ‹ DINS LA MAR — Wor… ana en ÀLEJANDRO ana maria pedraza fo… en DIARIOS INTIMOS odel en VEURE ÉS SENTIR Gloria en VEURE ÉS SENTIR Arxius
- Abril 2013
- Novembre 2010
- Octubre 2010
- Setembre 2010
- Agost 2010
- Juliol 2010
- Juny 2010
- Mai 2010
- Abril 2010
- Març 2010
- febrer 2010
- gener 2010
- Desembre 2009
- Novembre 2009
- Octubre 2009
- Juliol 2009
- Juny 2009
- Mai 2009
- Abril 2009
- febrer 2009
- gener 2009
- Desembre 2008
- Novembre 2008
- Agost 2008
- Juliol 2008
- Juny 2008
- Mai 2008
- Abril 2008
- Març 2008
- febrer 2008
- gener 2008
- Desembre 2007
- Novembre 2007
- Octubre 2007
- Setembre 2007
- Agost 2007
- Juliol 2007
- Juny 2007
- Mai 2007
- Abril 2007
- Març 2007
- febrer 2007
- gener 2007
- Desembre 2006
- Novembre 2006
- Octubre 2006
- Setembre 2006
- Agost 2006
- Juliol 2006
- Juny 2006
- Mai 2006
- Abril 2006
- Març 2006
- febrer 2006
- gener 2006
- Desembre 2005
- Novembre 2005
Categories
- Actualidad
- Actualitat
- ALGUIEN DIJO:
- Alimentos y bebidas
- AMICS
- Amigues
- ANNA
- anotacions al marge
- ARENYS DE MUNT
- ART
- ARTE
- Articulos periódicos
- BARCELONA
- CALDES D'ESTRAC
- Carles
- Carmen Martin Gaite
- CHISTES
- CINE
- CINEMA
- conte
- CONTES
- cristina
- CUENTOS
- CUINA
- Danza
- ECOLOGIA
- Els meus escrits
- Entretenimiento
- escultura
- FLORES
- FOTOGRAFIA
- INDIA
- Informática e Internet
- jardi
- JOAN VINYOLI
- JOANA
- Juegos
- Lídia poesia
- Libros
- Lidia
- Literatura
- Lleida
- manualitats
- Mario Benedetti
- Música
- MENORCA
- Mercè Rodoreda
- Miguel Delibes
- MUJERES
- Noticias y política
- Organizaciones
- PALAU FABRA
- PARIS
- Pasatiempos
- PAU FANER
- PELICULAS
- Pere Xerxa
- Personatges
- PINTURA
- Pintura F.
- Poesia
- Poesia Joan Margarit
- Poesia José Agustín Goytisolo
- POESIA MARTA PESSARRODONA
- POESIA MIQUEL MARTÍ I POL
- Politica
- PROVES
- Salud y bienestar
- Sant Sadurní de l'Heura
- SANT VICENÇ
- Sin categoría
- Sitges
- TRADICIÓN
- Viajes
- Videos
- Vuatge tràgic de A. Ruiz i Pablo
Meta
DEGÀS.- PARA MAITE
Aquesta entrada ha esta publicada en ARTE. Afegeix a les adreces d'interès l'enllaç permanent.

Vine a saludarte y a dejarte un abrazote!
Iliana.
Uyyyyyy!
Qué sorpresa! Había yo imaginado uno de los cuadros de bailarinas, que pintó Edgar Degas y me encuentro con esto.
Me encanta, me has sorprendido a parte de alagarme.
Muchíiiiiiiiiiiisimas gracias Lidia.
No sé mucho ni que decir.
Fins dissabte guapa.
Altre cop gràcies.
maite
AAAAYYYYYSSSSS!!!!!
que recuerdos!!!! Recuerdo que en mi viaje a Dinamarca estuve lo menos 2 horas metida en la maravillosa Gliptotec viendo esta pequeña mocosa con tutú y casi lloré!!!!
Un besazo mi preciosa criatura… esto ha resultado un regalo tb para mi aunque no fuera la destinataria.
TQ
***El hada***
me gustaria saber apreciar de verdad estas cosas
Te mando una sonrisa ^^ !
CLAU
Qué cosa tan preciosa le has dejado a tu amiga¡¡Ese traje es único¡¡¡Una belleza.
Todo bien depúes del viaje?
besucos
Gó
Hola, linda
¡Qué detallazo de regalo, mujer! Es lo que se dice un obsequio de altura. ¿Sabes? Ese tipo de cosas te revelan como un ser humano lindo, detallista, amoroso. Es un gusto irte conociendo.
Abrazos;
Diana
Mi queridísima Lídia!
Me encanta cuando me dejas comentarios tan largos, jeje, por que me hacen conocerte mejor. De hecho se me hacen tan cortos como los de una frase… que ganitas tener una conversación contigo cara a cara. Estos meses tan duros han trastocado todos mis planes y ahora no se bien cuando podré ir a para BCN a visitarte… tengo tantas, tantas ganas. Me encantaría que me enseñases todos los rincones maravillosos que tiene esa ciudad que tanto amas.
En cuanto a mi soledad, creo que siempre me ha acompañado, desde bien chica, y no se deja encasillar fácilmente, unas veces es elegida y otras se invita a si misma, yo, aprendo a llevarla y a caminar con ella. Por supuesto estoy rodeada de gente que me quiere, pero eso nunca fué impedimento para que esta soledad se enganchara a mi con uñas y dientes. Ya no me importa, intentamos no hacernos daño la una a la otra, convivir en paz aunque a veces discutamos, alimentarnos la una de la otra como seres simbióticos…aunque a veces agote.
Me encanta, de verdad, saber que eres feliz. admiro a la gente como tú. A mi parece que siempre me falta algo para ser feliz, o para estar bien del todo(no algo material, si no algo que no se explicar muy bien, pero que ha creado un agujero en mi que no se llena nunca. Un agujero insaciable.) Me encantaría ser feliz del todo sólo con lo que tengo (que no es poco) supongo que con el tiempo, cuando comiencen a irse los pájaritos de mi cabeza quizá eso acabe y sepa disfrutar del todo del regalo de mi vida.
El viernes día 18, es el día mágico de mi viaje a tierra de faraones, así que aki estoy ultimando los detalles, por que dentro de una semanita estaré viendo el gran templo a Ramses II de Abu simbel, perdida en medio del desierto…mmmm que ganitas, ya te contaré….ayyyssss que nervios!!!
En cuanto a lo de tu pereza, tampoco te agovies, hay momentos en que las ideas no discurren como una quisiera, pero eso no es malo, de hecho es completamente normal, y yo no noto (para nada) que tu blog se resienta. ¿Cuantas veces has dicho que quizá lo dejabas por un tiempo y luego has seguido como una campeona al pie del cañón?
Para mi eres un referente en todos los sentidos y me invade la alegría cuando te visito y cuando pienso en el momento de encontrarnos piel a piel y darnos ese abrazo que nos prometemos tanto.
Para que luego no piense sque eres la única que escribe novelas en vez de comentarios… AHÍ QUEDA ESO!!! OLE!!!
BESAZOS INMENSOS
Nares… ***El hada***
(pd. perdona las faltas de ortografía pero últimamente le doy mil patadas al diccionario… tengo que leer más)
Hola Lidia: ante todo gracias por tus visitas y por tu cariño. Lo segundo es decirte que me asombra que consigas entrar en mi espacio y ver mis blog (entradas) pensaba que no se veian y por ello hice un espacio nuevo, creo que no tienes la dirección. Por si te apetece conocerlo aquí te la dejo. Si bien no edito mucho, pues ando un poco bagoncio, pero prometo seguir poniendo alguna entradilla de cuando en cuando.
Un beso grande y se feliz
http://fotostheo.spaces.live.com/
Jo també he tingut son tot el dia i més ara que vinc de dinar amb uns amics, ja veus quin horari!!!!!!
Un petó, pilot de carreres 😉
maite